چکیده

با توجه به نقش حیوانات در زندگی انسان ها، آن ها در زبان و ادبیات جوامع زبانی نیز حضور و کارکردهای مختلفی دارند. گاهی شخصیت های داستانی و گاهی نمادی از یک شخصیت با ویژگی هایی خاص هستند. بعضی حیوانات به دلیل همین ویژگی های خاص در ضرب المثل ها نیز به کار رفته اند. اما این حیوانات در ضرب المثل های زبان های مختلف نمود یکسانی ندارند. بنابراین بررسی نقش نمادهای حیوانی ضرب المثل ها در یادگیری زبان ضروری است. زیرا با مطالعه کارکردهای حیوانات در ضرب المثل های یک زبان و مقایسه آن با کارکردهای حیوانات در ضرب المثل های دیگر زبان ها به بسیاری از شباهت ها و تفاوت های جوامع زبانی می توان پی برد. این مقاله با روش اسنادی-تحلیلی به کارکردهای نمادهای حیوانی در ضرب المثل های فارسی و اهمیت نقش آن ها در شناخت جامعه فارسی زبان برای غیرفارسی زبانان می پردازد و الگوی اصلاح شده ریچموند (1987) را برای مقایسه شباهت ها و تفاوت های کارکردهای حیوانات در ضرب المثل های زبان مادری فارسی آموزان خارجی با ضرب المثل های زبان فارسی پیشنهاد می دهد. در نهایت، به این نتیجه می رسد که در آموزش ضرب المثل های فارسی حاوی نمادهای حیوانی به غیرفارسی زبانان باید برای پیشگیری از سؤتفاهمات آنان در کنش های ارتباطیشان در موقعیت ها و رویدادهای کلامی مختلف با فارسی زبانان به شباهت ها و تفاوت های کاربردشناختی این نمادها در زبان مادری فارسی آموزان توجه بیشتری شود.

کليدواژه ها

ضرب المثل، نمادهای حیوانی، زبان آموزی، فارسی آموزان، الگوی ریچموند

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
الهام صداقت , 1401 , کارکردهای کاربردشناختی اجتماعی نمادهای حیوانی در ضرب المثل های فارسی برای غیرفارسی زبانان , پنجمین همایش ملی آموزش زبان فارسی